David van Weel, de tijdelijk minister tegen asiel en migratie, “begrijpt de frustratie” als het over losgeslagen Groninger boeren die de Duits/Nederlandse grens eigen rechter én politietje spelen, compleet met lichtgevende stokken en, natuurlijk, gele hesjes uit de overgebleven voorraad en zo op jacht gaan naar asielzoekers.
Sorry? Begrijpt de frustratie?
Van een overvol aanmeldcentrum Ter Apel, waar zijn voorgangster, Wilders’ keukenhulp Faber, bewust een puinhoop van maakte, door te weinig personeel aan te nemen. Afgekeken van haar voorgangers: Eric van der Burg, Ankie Broekers Knol, Mark Harbers, Klaas Dijkhof…. Allen VVD.
Rechtsstaat aan banden
Sorry? Begrijpt de frustratie?
De VVD, die samen met ander ronkend rechts, demonstratierecht aan banden wil leggen, zodat manifestaties voor Palestijnen, voor een beter klimaat, voor de bescherming van de rechtsstaat met harde hand uiteen gemept kan worden. Maar als het om jagers op asielzoekers gaat, dan “begrijpt” diezelfde VVD de door haarzelf gecreëerde frustratie. De politie kijkt toe, hoe levensgevaarlijk, onwettig en verwerpelijk de acties aan de oostgrens van Groningen/Duitsland ook zijn, zoals ze dat eerder deed met boze boeren op snelwegen. Selectief optreden en etnisch aanhouden…
Sorry? Begrijpt de frustratie?
Dan is er de blonde xenofoob, die geen vlammetje onbespied laat om er olie op te gooien. Als het aan de eenmans leider ligt, worden alle grenzen bewaakt door boze boeren, burgers en buitenlui. Nu de échte grenscontroles jammerlijk mislukt zijn, en zijn paladijn Faber afgevoerd, blikt Wilders jaloers en likkebaardend naar de overkant van de oceaan: wat Trump doet met de Nationale Garde tegen immigranten en hen beschermende burgers, dat kan hier natuurlijk ook. Bij gebrek aan een eigen Nationale Garde mobiliseert hij boze burgers om op vluchtelingen te jagen, maar vooral om zo zijn electoraat te voeden.
Zondebokken
Sorry… wie begrijpt de frustratie?
Zo glijdt op een winderige en natte Pinksterdag de rechtsstaat weer wat verder de dijken af, de polder in, weldra weggespoeld in drabbige kanalen. De politie – handhaver van de openbare orde “dienstbaar en waakzaam”- en de politiek, hoeder van de democratie: ze staan erbij, kijken ernaar, steken geen vinger uit en laten het gebeuren.
Sorry, wie creëert de frustratie?
Wie de frustratie wil begrijpen, zal toch echt de oorzaak moeten zoeken: hoe asielzoekers de zondebokken zijn gemaakt van problemen waarmee zij niets van doen hebben. toeslagenschandaal, aardbevingsschandaal, woningtekorten, klimaatcrisis, te dure zorgkosten, te hoge huren, groeiende kloof tussen arme mensen en rijke mensen.
Daar ligt de echte frustratie. Gecreëerd, soms zelf bewust, door dezelfde politieke schreeuwerds, zonder ook maar een greintje oplossing te kunnen, en zelfs te willen aandragen. En dus is het makkelijk om de schuld te leggen bij mensen van buiten: de asielzoekers, de vluchteling. En bij gebrek aan eigen politieke moed, boze burgers op te hitsen.
