’s Lands hoogste adviesorgaan van de Nederlandse regering, de Raad van State, heeft gehakt gemaakt van de asielnoodmaatregel wet. Op alle onderdelen mag #Fabertje haar huiswerk overdoen. De voorbereiding deugt niet, want niemand had voldoende tijd om de plannen in te kijken, laat staan te reageren: van IND tot advocaten, van COA tot vluchtelingenorganisaties. De inhoud klopt niet, want de asielnoodmaatregel wet creëert meer problemen dan ze oplost. Er is geen enkel verband met Europese asielregelgeving, de huidige en evenmin de komende. En de uitvoering is onrechtvaardig.
Kortom, het is geen onvoldoende, maar een hele dikke onvoldoende. Fabertje blijft niet zitten, maar kan de komende tijd heel veel hertentamens maken.
Tenminste, in een normale rechtsstaat.
Maar dat is buiten de geblondeerde Trump van de Lage Landen gerekend. “Niks aantrekken van die ongekozen bureaucraten van de Raad van State. Nederland wil snel een strenger asielbeleid.” Sprak het door hem zelf benoemde enige lid van zijn eigen ondemocratisch georganiseerde eenmanspartij.
De Trump van de Lage Landen is de man die de Tweede Kamer “een nepparlement” noemt, maar er wel het langste lid van is en er dus het meest van profiteert. De Trump van de Lage Landen veegde zijn achterste af met de uitspraken van de rechterlijke macht, nadat hij was veroordeeld voor zijn motto “minder minder”.
De Trump van de Lage Landen regisseert de PVV ministers als een poppenspeler zijn marionetten. Fabertje zegt alleen wat komma’s en punten in de asielnoodmaatregelwet te verschuiven, anders overkomt haar wat PVV collega Coenradie vorige week gebeurde: op haar eigen departement bulderend tot de orde geroepen door Trump van de Lage Landen om een plan om het cellentekort op te lossen.
In een gewone parlementaire democratie roept een gekozen volksvertegenwoordiger een bewindsvrouw in de plenaire zaal van de Tweede Kamer ter verantwoording. Maar de Trump van de Lage Landen heeft maling aan democratische regels, want als het aan hem had gelegen was die asielnoodmaatregelwet zonder parlement allang aangenomen, zoals hij maling heeft aan de Raad van State, zoals hij maling heeft aan het “nepparlement”, zoals hij maling heeft aan rechters, aan journalisten: “tuig van de richel.”
Want het gaat Trump van de Lage Landen helemaal niet om de asielnoodmaatregelwet, en ook niet om het vernietigende advies van de Raad van State. Het gaat Trump van de Lage Landen om de afbraak van de rechtstaat: eerst de vluchtelingen. Dan de mensen en de organisaties die voor hen opkomen: het maatschappelijk middenveld. Dan het demonstratierecht waarmee die mensen en organisaties zich uiten. Dan de rechtspraak, toen hij veroordeeld werd voor zijn “minder minder” gebral noemde hij dat vonnis “een schandvlek voor de Nederlandse rechtsstaat”. Het hoogste rechtsorgaan “ongekozen bureaucraten”.
Het gaat Trump van de Lage Landen om werkelijk Trump van de Lage Landen te worden. Wie niet luistert, dreigt hij met verkiezingen. Maar wie verkiezingen als dreigmiddel gebruikt, wil eigenlijk de dictatuur.
