Hoe vergaat het Nederlands meest bedreigde vluchteling? De man die, om zijn afkomst te verbergen zijn haren dompelde in een helblonde kleur om niet in het polderlandschap op te vallen? En toen dat niet genoeg bleek tegen alles wat hem beschimpte en bedreigde zich omringde met beveiligers? Het is alleen dankzij dat cordon six-packs om hem heen, dat hij niet hoeft te vluchten. Want o wee als dat wel het geval is. Dan valt hij in de handen van de minister van Fabertjesland.
U heeft de grenscontroles overleefd? Niet zoals bedoeld, we houden mensen zoals u graag buiten.
Gaat u maar naar Ter Apel. Zit overvol? Dat komt door mensen zoals u.
U wilt asiel aanvragen? Helaas, de IND heeft daar geen mensen meer voor.
Lukt het om toch op de wachtlijst te komen? Er zijn 130.000 wachtenden voor u, dat betekent meer dan een jaar wachten.
Waar u moet wachten? In een tent. Een sporthal. Zo sober mogelijk.
Juridische steun? Vergeet het maar. In Fabertjesland is de subsidie voor VluchtelingenWerk afgeschaft. Met één pennenstreek. U noemt dat een rotstreek? Onzin, als er geen asielzoekers zijn zoals u, is er ook geen juridische hulp nodig en dus geen subsidie.
U bent het niet eens met mijn besluit om u geen asiel te geven? Jammer dan, geen beroep meer mogelijk bij de rechtbank. Die zat te veel in de weg. En het kost de IND alleen maar tijd, al die procedures.
U slaagt er, via een miraculeuze weg, toch in om na ruim twee jaar wachten en procederen een verblijfsvergunning te krijgen? U weet dat die maar voor drie jaar is? Daarna moet u opnieuw een aanvraag indienen. En daarna weer… we houden u graag in onzekerheid over uw toekomst.
Wanneer u hier altijd mag blijven? Na 10 jaar. Mits u goed ingeburgerd bent. Hoe u dat doet als u eerst niet eens weet of u wel mag blijven? Dat kan me niet schelen. U wilde hier toch zo graag komen? Ik heb het zo moeilijk mogelijk gemaakt. Dat het toch gelukt is, was niet mijn bedoeling.
U wilt uw gezin ook laten komen? Liever niet. Dus in ieder geval twee jaar wachten tot we de behandeling van de aanvraag beginnen. Zeker, ik heb ook een gezin, daarin u heeft u gelijk. Dat wil ik graag zo houden, liever niet te veel van uw soort hier… omvolking en zo, u kent het wel.
Eigenlijk wil ik u het liefst gewoon ongewenst verklaren. En dus de grens overzetten, want ongewenst betekent tegenwoordig dat het strafbaar is als u hier blijft. Dat klinkt bedreigend, zeker. En dat is het ook. Weg hier, vlucht maar naar een land waar het veilig is. Want hier in Fabertjesland is daar geen sprake van.